-
1 θηρίον
A wild animal, esp. of such as are hunted, μάλα γὰρ μέγα θηρίον ἦεν, of a stag, Od.10.171, 180 (never in Il.); in Trag. only in Satyric drama, S.Ichn.147 (dub. in A.Fr.26): used in Prose for θήρ, X.An.1.2.7, Isoc.12.163, etc.; of the spider's prey, Arist.HA 623a27; freq. of elephants, Plb.11.1.12, al.: pl., beasts, opp. men, birds, and fishes, h.Ven.4, Hdt.3.108.2 generally, animal, Id.1.119;νενόμισται πῦρ θ. εἶναι ἔμψυχον Id.3.16
; of men,ἄνθρωπος πάντων θ. θεειδέστατον Antipho Soph.48
;εἰς θηρίου βίον ἀφικνεῖσθαι Pl.Phdr. 249b
; alsoθ. ὕειον Id.R. 535e
; of the dog, Theoc.25.79; of fishes, Arist.HA 598b1; of eels, Antiph.147.7; of leeches, IG4.951.101 (Epid.); of other small creatures, Arist.HA 552b11, 625b32, Hp. ap. Gal.19.103, Theoc.19.6;οὐκ ἔστιν οὐδὲν θ. τῶν ἰχθύων ἀτυχέστερον Antiph.161.1
; opp. plants, Pl.Smp. 188b: prov., ἢ θηρίον ἢ θεός, either above or below the nature of man, Arist. Pol. 1253a29, cf. EN 1145a25.3 beast, esp. as hostile and odious to man, θηρία τε καὶ βοτά carnivora and graminivora, Pl.Mx. 237d; monster, creature, of sharks, etc., Hdt.6.44; of Typhon, etc., Pl. Phdr. 230a, R. 588e; of the Satyrs, S.Ichn. l.c.; ταυτὶ ποδαπὰ τὰ θ.; Ar.Nu. 184, cf. Av.93.III as a term of reproach, beast, creature,ὦ δειλότατον σὺ θηρίον Ar.Pl. 439
, cf. Eq. 273;κόλακι, δεινῷ θηρίῳ Pl.Phdr. 240b
;Κρῆτες, κακὰ θ. Epimenid.1
; δυσνουθέτητον θ., of poverty, Men. Georg.78;ἡ μουσικὴ ἀεί τι καινὸν θηρίον τίκτει Anaxil.27
, cf. Eup.132; τί δέ, εἰ αὐτοῦ τοῦ θηρίου ἠκούσατε; said by Aeschines of Demosthenes, Plin.Ep.2.3.10; θ. συνεστιώμενον, of woman, Secund. Sent.8.IV Astron., the constellation Lupus, Eudox. ap. Hipparch. 1.2.20, Vett. Val.6.13.
См. также в других словарях:
θηρίο — και θεριό, το (ΑΜ θηρίον) 1. άγριο ζώο, αγρίμι 2. μτφ. για πρόσ. άσπλαχνος, σκληρόκαρδος, ωμός, σκληρός, απάνθρωπος (α. «αυτός είναι θηρίο ανήμερο» β. «ώ δειλότατον συ θηρίον», Αριστοφ.) νεοελλ. 1. μτφ. (για μεγαλόσωμο άνθρωπο και για ασθενή που… … Dictionary of Greek
